کد مطلب:277069 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:209
اسامی مقدس حضرت مهدی در کتب مذهبی اهل ادیان
اینك قسمتی از اسامی مبارك آن حضرت را كه با الفاظ مختلفی در بسیاری از كتب مذهبی اهل ادیان و ملل مختلف جهان آمده است، از نظر خوانندگان گرامی می گذرانیم.
1 ـ «صاحب» در صحف ابراهیم (علیه السلام) ؛
2 ـ «قائم» در زبور سیزدهم؛
3 ـ «قیدمو» در تورات به لغت تركوم؛
4 ـ «ماشیع» (مهدی بزرگ) در تورات عبرانی؛
5 ـ «مهمید آخر» در انجیل؛
6 ـ «سروش ایزد» در زمزم زرتشت؛
7 ـ «بهرام» در ابستاق زند و پازند؛
8 ـ «بنده یزدان» هم در زند و پازند؛
9 ـ «لند بطاوا» در هزار نامه هندیان؛
10 ـ «شماخیل» در ارماطس؛
11 ـ «خوراند» در جاویدان؛
12 ـ «خجسته» (احمد) در كند رال فرنگیان؛
13 ـ «خسرو» در كتاب مجوس؛
14 ـ «میزان الحق» در كتاب اثری پیغمبر؛
15 ـ «پرویز» در كتاب برزین آذر فارسیان؛
16 ـ «فردوس اكبر» در كتاب قبروس رومیان؛
17 ـ «كلمةُ الحقّ» در صحیفه آسمانی؛
18 ـ «لِسانِ صدق» هم در صحیفه آسمانی؛
19 ـ «صمصام الاكبر» در كتاب كند رال؛
[ صفحه 47]
20 ـ «بقیة اللّه» در كتاب دوهر؛
21 ـ «قاطع» در كتاب قنطره؛
22 ـ «منصور» در كتاب دید براهمه؛
23 ـ «ایستاده» (قائم) در كتاب شاكمونی؛
24 ـ «ویشنو» در كتاب ریگ ودا؛
25 ـ «فرخنده» (محمّد) در كتاب وشن جوك؛
26 ـ «راهنما» (هادی و مهدی) در كتاب پاتیكل؛
27 ـ «پسر انسان» در عهد جدید (اناجیل و ملحقات آن) ؛
28 ـ «سوشیانس» در كتاب زند و هومو من یسن، از كتب زردتشیان؛
29 ـ در كتاب «شابوهرگان» كتاب مقدس «مانویه» ترجمه «مولر» نام «خود شهر ایزد» آمده كه باید در آخر الزمان ظهور كند، و عدالت را در جهان آشكار سازد؛
30 ـ «فیروز» (منصور) در كتاب شعیای پیامبر. [1] .
علاوه بر این ها اسامی دیگری نیز برای حضرت مهدی (علیه السلام) در كتب مقدّسه اهل ادیان ذكر شده است كه ما به جهت اختصار از نقل آنها خودداری نمودیم. [2] .
اسامی مقدّسی چون: «صاحب، قائم، قاطع، منصور و بقیة اللّه» كه در كتب مذهبی ملل مختلف آمده است، از القاب خاصّ وجود مقدّس حضرت حجّت بن الحسن العسكری ـ عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف ـ است كه در بیشتر روایات اسلامی، به آنها تصریح شده و ائمّه معصومین (علیهم السلام) در اكثر روایات، از آن حضرت به عنوان «صاحب»،
[ صفحه 48]
«قائم» و «بقیة اللّه» یاد كرده اند. و این خود بیانگر این واقعیّت است كه موعود همه اُمّتها و ملّتها همان وجود مقدّس منتظر غایب، حضرت حجّت بن الحسن العسكری (علیه السلام) است.
1 ـ «صاحب» در صحف ابراهیم (علیه السلام) ؛
2 ـ «قائم» در زبور سیزدهم؛
3 ـ «قیدمو» در تورات به لغت تركوم؛
4 ـ «ماشیع» (مهدی بزرگ) در تورات عبرانی؛
5 ـ «مهمید آخر» در انجیل؛
6 ـ «سروش ایزد» در زمزم زرتشت؛
7 ـ «بهرام» در ابستاق زند و پازند؛
8 ـ «بنده یزدان» هم در زند و پازند؛
9 ـ «لند بطاوا» در هزار نامه هندیان؛
10 ـ «شماخیل» در ارماطس؛
11 ـ «خوراند» در جاویدان؛
12 ـ «خجسته» (احمد) در كند رال فرنگیان؛
13 ـ «خسرو» در كتاب مجوس؛
14 ـ «میزان الحق» در كتاب اثری پیغمبر؛
15 ـ «پرویز» در كتاب برزین آذر فارسیان؛
16 ـ «فردوس اكبر» در كتاب قبروس رومیان؛
17 ـ «كلمةُ الحقّ» در صحیفه آسمانی؛
18 ـ «لِسانِ صدق» هم در صحیفه آسمانی؛
19 ـ «صمصام الاكبر» در كتاب كند رال؛
[ صفحه 47]
20 ـ «بقیة اللّه» در كتاب دوهر؛
21 ـ «قاطع» در كتاب قنطره؛
22 ـ «منصور» در كتاب دید براهمه؛
23 ـ «ایستاده» (قائم) در كتاب شاكمونی؛
24 ـ «ویشنو» در كتاب ریگ ودا؛
25 ـ «فرخنده» (محمّد) در كتاب وشن جوك؛
26 ـ «راهنما» (هادی و مهدی) در كتاب پاتیكل؛
27 ـ «پسر انسان» در عهد جدید (اناجیل و ملحقات آن) ؛
28 ـ «سوشیانس» در كتاب زند و هومو من یسن، از كتب زردتشیان؛
29 ـ در كتاب «شابوهرگان» كتاب مقدس «مانویه» ترجمه «مولر» نام «خود شهر ایزد» آمده كه باید در آخر الزمان ظهور كند، و عدالت را در جهان آشكار سازد؛
30 ـ «فیروز» (منصور) در كتاب شعیای پیامبر. [1] .
علاوه بر این ها اسامی دیگری نیز برای حضرت مهدی (علیه السلام) در كتب مقدّسه اهل ادیان ذكر شده است كه ما به جهت اختصار از نقل آنها خودداری نمودیم. [2] .
اسامی مقدّسی چون: «صاحب، قائم، قاطع، منصور و بقیة اللّه» كه در كتب مذهبی ملل مختلف آمده است، از القاب خاصّ وجود مقدّس حضرت حجّت بن الحسن العسكری ـ عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف ـ است كه در بیشتر روایات اسلامی، به آنها تصریح شده و ائمّه معصومین (علیهم السلام) در اكثر روایات، از آن حضرت به عنوان «صاحب»،
[ صفحه 48]
«قائم» و «بقیة اللّه» یاد كرده اند. و این خود بیانگر این واقعیّت است كه موعود همه اُمّتها و ملّتها همان وجود مقدّس منتظر غایب، حضرت حجّت بن الحسن العسكری (علیه السلام) است.
[1] اسامي مقدس حضرت مهدي (عليه السلام) در كتابهاي مربوطه به تفصيل آمده است، و ما اسامي مذكوره را از اين كتابها نقل كرده ايم: النجم الثاقب، ص 31 ـ 70، كتاب يأتي علي الناس زمان، ص 708 ـ 711، اقوال الائمه، ج 1، ص 329، او خواهد آمد، ص 64 ـ 70 و الزام الناصب ج 1، ص 481 ـ 491.
[2] ناگفته نماند كه نامها، كنيه ها و لقبهاي حضرت مهدي (عليه السلام)، در دو كتاب پر محتواي «الزام الناصب»، تأليف مرحوم حائري يزدي، و كتاب بسيار نفيس «نجم الثاقب» تأليف محدّث نوري ـ طاب ثراه ـ به تفصيل ذكر شده است.
در كتاب «الزام الناصب»، 186 نام، و در كتاب «نجم الثاقب» هم 182 نام براي آن حضرت ذكر گرديده است. كساني كه طالب شرح و معاني الفاظ ياد شده و اسامي مبارك آن حضرت مي باشند، مي توانند به كتاب «نجم الثاقب» از صفحه 31 تا 70 و جلد اوّل كتاب «الزام الناصب» از صفحه 481 تا 491 مراجعه فرمايند.